Knieklachten

Je knie is een complex gewricht dat veel te verduren krijgt. Het bestaat uit botten, kraakbeen, kniebanden en spieren die samenwerken om je soepel te laten bewegen. Knieklachten kunnen plotseling ontstaan, bijvoorbeeld door een knieblessure of geleidelijk door slijtage of overbelasting.

We onderscheiden 2 soorten knieklachten.

• Acute knieklachten. Deze ontstaan door een ongeluk, een verkeerde beweging of een val. Denk aan een verrekte knie, een gebroken knie of een scheurtje in je kniebanden.
• Chronische knieklachten. Deze ontwikkelen zich langzaam, zoals bij artrose in je knie (knieslijtage).

Knieklachten kunnen verschillende oorzaken hebben. Je huisarts kan onderzoeken waar jouw knieklachten vandaan komen. We hebben veelvoorkomende oorzaken van knieklachten hieronder voor je op een rij gezet.

Overbelasting van de knie

Als je je knie te veel of te vaak belast, kan dat leiden tot pijn en stijfheid. Dit komt veel voor bij sporters, hardlopers of mensen die vaak hurken of zwaar tillen. Je merkt het meestal bij traplopen, lang staan of na een intensieve activiteit. Soms voelt de knie warm aan of ontstaat er een lichte zwelling.

Knieblessure

Een verkeerde beweging of een harde klap kan leiden tot een knieblessure, zoals een verrekte knie of gescheurde kniebanden. Het kan ook zo zijn dat je knie ‘op slot’ schiet, waardoor je hem niet meer goed kan strekken of buigen.

Slijtage van het kraakbeen

Naarmate je ouder wordt, kan het kraakbeen in je knie dunner worden, waardoor bewegen minder soepel gaat. Dit wordt ook wel artrose genoemd. Je merkt artrose vooral bij het opstaan, traplopen of na een tijdje zitten. Je knie kan stijf aanvoelen en soms hoor je een krakend geluid. In sommige gevallen kan er een lichte zwelling ontstaan. De klachten wisselen vaak en worden soms erger na rust.

Afhankelijk van de oorzaak, kan de pijn of zwelling in de knie vanzelf wegtrekken als je rust houdt. Knieklachten zijn meestal niet ernstig, maar kunnen wel heel vervelend zijn. Houdt de pijn aan, is je knie opgezwollen, warm en rood of kan je je knie niet meer goed bewegen? Dan is het verstandig om contact op te nemen met je huisarts.

Er zijn een aantal dingen die je zelf kan doen bij knieklachten:

• Leg je knie hoog, bijvoorbeeld door middel van een kussen. Koel vervolgens je knie met een natte doek of ijs. Wikkel het ijs in een theedoek en daarna in een plastic zak, zodat je huid niet bevriest.
• Beweeg niet te veel, maar ook niet te weinig! Het is vooral belangrijk dat je je knieën op de juiste manier belast. Bij fietsen is het bijvoorbeeld belangrijk dat je knie helemaal kan strekken als je pedaal in de onderste stand staat. Zorg voor een lage versnelling om overbelasting te voorkomen. Bij lopen en staan is het belangrijk dat je dit niet te lang achter elkaar doet.
• Doe oefeningen om de spieren rondom je kniegewricht te trainen en sterker te maken. Vraag hierover advies bij je huisarts of fysiotherapeut.
• Je kan eventueel een diclofenac gel* gebruiken. Dit middel verlicht lichte en matige pijn bij spier- en gewrichtsblessures, zoals sportblessures. Ook geeft het lokale verlichting van milde tot matige gewrichtspijn, veroorzaakt door verergering van artrose van de knie.

Wanneer de pijn opeens optreedt, kan je het beste de ICE-regel toepassen:

• ICE: koel je knie met water, ijs of een koud kompres voor 15 tot 20 minuten. Doe hier wel een doek tussen om te voorkomen dat je huid wordt beschadigd.
• I = immobiliseren. Zorg ervoor dat je je knie niet beweegt.
• C = compressie. Leg een drukverband aan.
• E = elevatie. Leg je been op een kussen of een andere verhoging.

*Let op: dit is een geneesmiddel. Lees voor gebruik de bijsluiter. Dit middel mag niet worden genomen als je in het 3e trimester van je zwangerschap zit.

Disclaimer: Deze blog is alleen bedoeld om nuttige informatie te geven aan onze klanten. De informatie in deze blog heeft geen therapeutische of diagnostische waarde en is niet bedoeld als vervanging voor het advies van een arts, specialist of andere professional. Heb je medische vragen? Bespreek die dan met je huisarts.