Hechten na de bevalling

Na een bevalling is de kans groot dat je gehecht moet worden. In dit artikel vertellen wij je wat je na een hechting kunt verwachten en geven we je tips om de pijn te verlichten. Lees het hier!

Wat is hechten na de bevalling?

Hechten is het naar elkaar toe brengen en aan elkaar vastmaken van wondranden, met behulp van hechtdraad. In dit artikel gaat het om de wond die tijdens de bevalling door scheuren of inknippen ontstaat. Door de wond te hechten, geneest deze beter en gemakkelijker.

Waarom hechten na de bevalling?

Tijdens de bevalling kunnen er gemakkelijk scheurtjes in de wand van de vagina en in de huid tussen de vagina en anus ontstaan. Deze scheurtjes worden naar grootte en diepte ingedeeld. Voor een goede genezing is het nodig dat grotere scheurtjes gehecht worden. We maken het onderscheid in:

• Eerstegraads scheur. Hier is alleen de huid gescheurd, deze geneest spontaan en hoeft niet gehecht te worden.
• Tweedegraads scheur. Hier zijn ook de vaginawand en de onderhuidse spieren gescheurd.
• Derdegraads scheur. Dit wordt ook wel totaalruptuur genoemd, hier is de spier van de anus ook gescheurd.

De tweede- en derdegraads scheuren moeten, net als de wond door het inknippen tijdens de bevalling, gehecht worden. Door de wond te hechten, herstellen de spieren in de bekkenbodem zich beter, en daarmee ook de bekkenbodemfunctie. Een goede bekkenbodemfunctie is belangrijk voor het voorkomen van ongewild urineverlies (incontinentie) en verzakking van de baarmoeder, blaas of darmwand. Het goed hechten van een derdegraads scheur is vooral belangrijk om te voorkomen dat je last krijgt van ongewild verlies van ontlasting.

Hoe gaat het in zijn werk?

Het hechten na de bevalling verloopt als volgt:

• Onderzoek op scheurtjes. Na de geboorte van je baby word je onderzocht op scheurtjes bij de schaamlippen en vagina. Dit wordt door de verloskundige, huisarts of gynaecoloog gedaan.
• Hechten van een tweedegraads scheur. Een tweedegraads scheur kan zowel door de huisarts of verloskundige, als door de gynaecoloog gehecht worden.
• Verdoven. De verloskundige, huisarts of gynaecoloog verdooft het te hechten gebied eerst met een pijnstillende injectie. Deze prikken kunnen pijnlijk zijn.
• De techniek van het hechten. Daarna worden met naald en draad de huid en onderhuidse lagen aan elkaar vastgemaakt. Ondanks de verdoving ervaren veel vrouwen het hechten als vervelend. Als het hechten erg pijnlijk is, wordt soms een extra verdoving gegeven. Afleiding kan hierbij helpen.
• Hechten van een derdegraads scheur. Een derdegraads scheur moet worden gehecht door de gynaecoloog in het ziekenhuis. Hiervoor ga je meestal onder een algehele narcose. Als je na de ingreep weer goed uitgeslapen bent, kun je weer naar huis.

Wat kan ik na de hechting verwachten?

Nadat je door een deskundige bent behandeld, mag je naar huis.

• Geen beperkingen. Ook met hechtingen mag je in de kraamweek alles doen waar je behoefte aan hebt. Lopen, plassen of drukken is allemaal mogelijk. Let op: alleen bij een derdegraads scheur is het sterk af te raden om te persen bij de ontlasting. Daarom worden vaak medicijnen voorgeschreven die de ontlasting soepel houden.
• Pijn en ongemak door hechtingen. Hechtingen brengen vaak pijn en ongemak met zich mee. In hoeverre dit ook voor jou geldt, is afhankelijk van de plaats waar de hechtingen zitten. Het is heel normaal dat het gehechte gebied de eerste dagen gezwollen is, dit kan ook een pijnlijk gevoel geven. Soms wordt pijn aan een hechting veroorzaakt door een ontsteking van een hechting.
• Verwijderen van de hechtingen. De meeste hechtingen worden tegenwoordig gezet met oplosbaar hechtdraad. Deze hoeven dus niet verwijderd te worden. Niet-oplosbare hechtingen worden tussen de vijfde en achtste dag na de bevalling verwijderd.
• De tijd na de bevalling. Bij de meeste vrouwen blijft de plaats van de knip of scheur in de eerste weken en maanden na de bevalling gevoelig. Soms geeft het pijnklachten bij het vrijen. Dit verdwijnt bijna altijd spontaan in de loop van enkele weken tot maanden. Let op: ervaar je één jaar na de bevalling klachten? Neem dan contact op met de gynaecoloog.

Wat kun je er zelf aan doen?

Er zijn een aantal dingen die je zelf kunt doen om de pijn te verlichten en het herstel van de wond te bevorderen.

• Goed schoonhouden. Het is belangrijk dat je de hechtingen goed schoon houdt, om infectie van de hechtingen te voorkomen. Dit kun je doen, door een aantal keer per dag onder de douche de hechtingen goed af te spoelen met water. Gebruik hierbij geen zeep, dit kan je huid irriteren.
• De pijn verlichten. Als je veel pijn hebt, kun je een maandverbandje uit de diepvries gewikkeld in een washandje op de hechtingen drukken. Het afkoelen van je huid geeft verlichting van de pijn. Ook helpt het zitten op een stevige ondergrond om het wondvocht uit het gehechte gebied af te voeren en de pijn te verlichten. Is zitten nog erg pijnlijk? Gebruik dan een opblaasband om op te zitten. Pijn bij het vrijen kun je verlichten door een glijmiddel te gebruiken.
• Een zitbadje nemen. De huid rondom een ontstoken hechting kan tot rust komen door een zitbadje te nemen. Door op een stoel of op het toilet met daarop de pot te gaan zitten, komt de ontstoken huid in aanraking met het water. Overleg dit altijd met je verloskundige.
• De pijn bij het plassen verlichten. Als het plassen door de hechtingen pijnlijk is, kun je de pijn verlichten door tijdens het plassen een kan met lauwwarm water over de hechtingen te gieten. De urine wordt hiermee verdund, waardoor deze minder pijnlijk is op de hechtingen. Ook plassen in de douchebak, terwijl je de straal van de douchekop op de hechtingen richt, kan pijn bij het plassen verminderen. Plas alles goed uit om een blaasontsteking te voorkomen.

Heb je een vraag of wil je persoonlijk advies? Kom dan langs in de dichtstbijzijnde Etos winkel. Wat je vraag ook is, we staan voor je klaar.